Memleket hayali...

Uzun yıllar sonra memlekete gitmenin hayali, insanın yüreğinde büyüyen sessiz bir özlemdir. Zamanla solan sokakların, çocukluğun izlerini taşıyan duvarların, tanıdık kokuların ve yüzlerin bir gün yeniden karşısına çıkacağı umuduyla yaşanır.

Gözlerinin önünde canlanır bazen;
– sabah serinliğinde köy yolunda yürümek,
– komşunun selamı,
– annenin demlediği çayın buğusu,
– eski dostlarla yapılan içten sohbetler.

Uzakta geçen her yıl, bellekteki o anıları daha da kıymetli kılar. Geri dönmek bir ziyaret değil, ruhun ait olduğu yere kavuşmasıdır. Zaman değişmiş, insanlar yaş almış olabilir ama kalbin bildiği yollar hiç eskimez.

İçten içe hep o günü beklersin:
Toprağı öpmeyi,
Göğe bakıp “İyi ki geldim” demeyi,
Ve nihayet huzurla dolmayı...